(της Γεωργίας Κανελλοπούλου)
1.
Το δελτίο καιρού που έφτιαξε και εκφώνησε ο Ντέιβιντ Λιντς την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020 ήταν το εξής: «Εδώ στο LA, γκρίζα μέρα. 61 βαθμοί Φαρενάιτ. Σήμερα φτιάχνω μια λίστα με όλα τα καλά πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο.» [Παύση.] «Εξακολουθώ να σκέφτομαι…».
2.
Επί εφτά χρόνια, κάθε μέρα, μα κάθε μέρα, ακριβώς στις 14.30, ο Ντέιβιντ Λιντς πήγαινε στο καφέ του Μπομπ, το Bob’s Big Boy, όπου παράγγελνε το μεσημεριανό του: ένα φλιτζάνι πολύ ζαχαρούχο καφέ και ένα μιλκσέικ σοκολάτας, ενώ κατέγραφε τις σημειώσεις του στις μικρές τετράγωνες χαρτοπετσέτες του Μπομπ. Εκεί του ήρθαν πολλές ιδέες. Μια μέρα, για παράδειγμα, είδε έναν άντρα να μπαίνει μέσα και να κάθεται στον πάγκο, αυτό μόνο, αλλά αυτό ήταν αρκετό για να γεννηθεί ο χαρακτήρας του Φρανκ Μπουθ, που τον υποδύθηκε ο Ντένις Χόπερ στο “Μπλε Βελούδο”.
3.
Όταν τον ρώτησαν από πού αντλεί τις ιδέες του, απάντησε: «Οι ιδέες είναι σαν τα ψάρια. Αν θέλετε να πιάσετε ψαράκια, μπορείτε να μείνετε στα ρηχά νερά. Αλλά αν θέλετε να πιάσετε τα μεγάλα ψάρια, πρέπει να πάτε πιο βαθιά».
4.
«Νομίζουμε ότι καταλαβαίνουμε τους κανόνες όταν γινόμαστε ενήλικες, αλλά αυτό που πραγματικά βιώνουμε είναι ο περιορισμός της φαντασίας μας.»
5.
Το «μέτρησα τη ζωή μου με κουταλιές καφέ» του Έλιοτ δεν ισχύει για τον Ντέιβιντ Λιντς, γιατί έφτασε να πίνει 20 φλιτζάνια καφέ τη μέρα!! «Ο καφές είναι συνδεδεμένος με αυτό που ονομάζω “The Art Life”. Πάντα μου φαινόταν πως διευκολύνει τη σκέψη και τη σύλληψη ιδεών. Όχι μόνο αυτό, αλλά είναι κι η γεύση του… Ακόμα και ο κακός καφές είναι καλύτερος από τον καθόλου καφέ.» Έτσι είπε.
6.
Το 1996 η ελβετική εταιρεία καπνικών προϊόντων Parisienne κάλεσε διάσημους σκηνοθέτες να φτιάξουν μικρές διαφημίσεις των τσιγάρων της για προβολή σε κινηματογραφικές αίθουσες σε όλη την Ελβετία. Μερικοί σκηνοθέτες που προσκλήθηκαν και ανταποκρίθηκαν ήταν ο Ζαν Λικ Γκοντάρ, ο Ρομάν Πολάνσκι, ο Ρόμπερτ Άλτμαν, ο Τζιουζέπε Τορνατόρε, οι αδελφοί Κοέν και φυσικά ο Ντέιβιντ Λιντς, ο οποίος συμμετείχε με αυτή την παράξενη διαφήμιση:
https://www.youtube.com/watch?v=z0EUvD5RwSE&t=59s
7.
Όταν τον ρώτησαν «Ποιες ταινίες έχετε παρακολουθήσει ξανά και ξανά και θα μπορούσατε να παρακολουθήσετε άλλες εκατό φορές;» ανέφερε το “8½” του Φεντερίκο Φελίνι, τις “Διακοπές του κ. Ιλό” του Ζακ Τατί, τη “Λεωφόρο της Δύσης” του Μπίλι Γουάιλντερ και τον “Σιωπηλό Μάρτυρα” του Άλφρεντ Χίτσκοκ.
8.
– Γιατί θέλατε να γίνετε σκηνοθέτης;
– Δεν ήθελα να γίνω σκηνοθέτης, ήθελα να φτιάχνω ταινίες. Δεν ήξερα τίποτα για τον κινηματογράφο. Ήθελα να είμαι ζωγράφος. Και ήμουν ζωγράφος. Και ήμουν σ’ ένα στούντιο και δούλευα έναν πίνακα ενός κήπου τη νύχτα και το πράσινο έβγαινε μέσα απ’ το μαύρο και φύσηξε ένα αεράκι και είδα το πράσινο να κινείται και σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να φτιάξω έναν κινούμενο πίνακα.
9.
Σε ένα από τα καλύτερα δοκίμιά του με τίτλο David Lynch Keeps His Head (1996), ο συγγραφέας David Foster Wallace γράφει μεταξύ άλλων: «Ο Κουέντιν Ταραντίνο ενδιαφέρεται να δει κάποιον να κόβει ένα αυτί. Ο Ντέιβιντ Λιντς ενδιαφέρεται για το αυτί».
10.
Αγαπημένος του ζωγράφος Νούμερο Ένα ήταν ο Φράνσις Μπέικον και Νούμερο 2 ο Έντουαρντ Χόπερ. Αυτές οι αγάπες μάλλον διακρίνονται στις ταινίες του.
11 (Bonus).
Πώς μια συνταγή για μαγείρεμα κινόα γίνεται σουρεαλιστικό έργο τέχνης:
https://www.youtube.com/watch?v=B6o5HXkR4YQ&t=133s
——————————————————————-
Ο Ντέιβιντ Λιντς δεν έφτιαξε ποτέ τη λίστα των καλών πραγμάτων στον κόσμο, προφανώς το σκεφτόταν ακόμα. Αν όμως φτιάξουμε εμείς μια λίστα, κάπου εκεί μέσα θα χωθεί ο παράξενος κόσμος του. “Υπάρχει ομορφιά στο σκοτάδι, αν ξέρεις πώς να την αναζητήσεις”, είπε άλλωστε.
Πηγές
Openculture.com και διάφορες πληροφορίες από συνεντεύξεις του Ντέιβιντ Λιντς. Οι πίνακες είναι όλοι δικά του έργα, αλιευμένοι στο διαδίκτυο.
Ακούστε
